اما بازی اندروید «فرش» چطور خودش را از بازی‌های دیگر ایرانی متمایز می‌کند؟ تا به حال در بخش معرفی بازی موبایل بازی‌های موبایل ایرانی زیادی معرفی کرده‌ایم و دیدیم که  بعضی از آن‌ها، نسخه‌ی فارسی‌شده‌ی بازی‌های خارجی هستند که با یک فرمول معین، تنها با تغییرات ظاهری همان بازی پرطرفدار را در بازارهای داخلی عرضه کرده‌اند. این مسئله‌ای است که بهرامی هم در مصاحبه‌ی خود به آن اشاره می‌کند و بنابراین نباید تعجب کنیم که فرش یک بازی معمایی کاملاً خلاقانه است که به ندرت مشابه آن را در بازی‌های اندروید و آیفون دیده‌ایم. ایده‌ی اولیه بازی شاید عجیب به نظر برسد اما به اندازه‌ی کافی خوب پیاده شده که به سرعت با بازی خو بگیرید و مکانیسم‌های ساده‌ی آن را فراگیرید. در بازی کنترل یک فرش را به عهده دارید و باید با عبور از کاشی‌ها، به مربع قرمز برسید. با رول کردن فرش روی کاشی‌های قرمز، می‌توانید آن‌ها را بچرخانید و راهتان را طوری بسازید که به مربع قرمز برسید. بازی فرش شامل سی و دو مرحله است که به مرور سخت‌تر و چالش‌برانگیزتر می‌شوند. در مراحل ابتدایی، مکانیسم‌های بازی معرفی می‌شوند و می‌توانید با فضای آن آشنا شوید. وقتی چند پازل اول را حل کردید، نوبت به مراحل سخت‌تر می‌رسد که بعضی از آن‌ها شاید مدتی شما را درگیر کند.

گیم‌پلی بازی به این صورت عمل می‌کند که باید فرش را روی کاشی‌ها باز کنید تا بتوانید آن‌ها را بچرخانید. شاید در نگاه اول با بازی ساده‌ای طرف باشیم،‌ اما همینکه به نیمه‌ی راه می‌رسید متوجه می‌شوید اصلاً هم به این سادگی‌ها نیست و بعضی مراحل حتی برای ساعت‌ها ذهنتان را درگیر می‌کنند. غیر از کاشی‌ها که پیشتر با آن‌ها آشنا شدیم، کاشی‌های دیگری نیز اضافه می‌شوند که راه را برای رسیدن به مربع قرمز سخت‌تر می‌کنند. یکی مشکلاتی که در مرحله‌های سخت به چشم می‌خورد این است که دکمه‌ای برای بازگشت به حرکت قبلی وجود ندارد و اگر یک چرخش را اشتباه انجام دهید، باید مرحله از ابتدا شروع کنید. همین باعث می‌شود به راحتی نتوان یک استراتژی برای رد کردن مرحله طراحی کرد و اکثر اوقات کار به آزمون و خطا می‌کشد. البته یک نقشه‌ی کوچک در گوشه‌ی صفحه قرار دارد که از نمای بالا، زمین بازی را به صورت مشبک نشان می‌دهد و می‌تواند برای حساب کردن اینکه چند کاشی تا مقصد مانده، مفید واقع شود. سخت شدن مراحل بدون هیچ راهنمایی کوچکی بعضی مواقع خسته‌کننده می‌شود و لذت حل کردن معماها را می‌گیرد. اما این بدین معنی نیست که فرش بازی حوصله‌سربری است، بلکه گاهی کمی بیش از اندازه چالش‌برانگیز می‌شود.

یکی از مهم‌ترین جنبه‌های بازی موبایل فرش، گرافیک و طراحی ظاهری آن است که در همان نگاه اول نظرتان را جلب می‌کند. منوی اصلی بازی به غزلی از حافظ مزین شده و گزینه‌های منو بین ابیات در وسط صفحه روی یک قالی به نمایش درمی‌آیند. اگر ایده‌ی اصلی گیم‌پلی بازی برای اثبات صد در صد ایرانی بودن بازی کافی نیست، گرافیک و موسیقی فرش دیگر کاملاً‌ ثابت می‌کنند این بازی اصلاً نمی‌تواند کپی و ایرانیزه‌شده‌ی بازی دیگری باشد و از اساس با در نظر گرفتن فرهنگ ایران ساخته شده است. حتی این ایرانی بودن گاهی زیادی می‌شود؛ ناگهان به خودتان می‌آیید و می‌بینید که در حال انجام بازی‌ایی هستید که باید در آن یک فرش پر نقش و نگار ایرانی را روی کاشی‌هایی با طرح‌های اسلیمی همراه با آهنگ پس‌زمینه‌ای که با سه‌تار نواخته شده رول کنید و منوی اول بازی هم که با شعری از حافظ پر شده و اگر کسی گزینه‌های منو را نخواهد فکر می‌کند فال حافظ گرفته‌اید. برای مقابله با جریان کپی‌کاری و ایرانیزه‌کردن بازی‌های خارجی نیاز نیز یک بازی به این شدت بومی باشد و گاهی حتی به نظر می‌رسد فرش از آن طرف بوم افتاده است.

اما تلاش مهدی بهرامی برای ساخت یک بازی اوریجینال کاملاً ستودنی است و بازی موبایل فرش هم با اینکه کمی و کاستی‌های در آن دیده می‌شود، یک اثر خوش‌ساخت در دنیای بازی‌های موبایل ایرانی است و می‌تواند انگیزه‌ای برای بازیسازان تازه‌کار باشد تا پروژه‌های بعدی خودشان را صرف پیاده‌سازی ایده‌های تازه و خلاقانه کنند. بازی فرش برای محک زدن و به چالش کشیدن ذهنتان گزینه‌ی مناسبی است که با ارائه‌ی امکانات بیشتری مثل فراهم کردن لیست مرحله‌ها و انتخاب میان آن‌ها، دکمه‌ی بازگشت به حرکت قبل و شاید راهنمایی‌های کوچکی که کاربر را در مسیر درست قرار دهند به یک بازی معمایی کامل‌تر تبدیل می‌شد. ممکن است در بروزرسانی‌های بعدی فرش شاهد اضافه شدن این موارد باشیم اما در شرایط فعلی نیز بازی موبایل فرش چیزی از یک بازی ایرانی خوش‌ساخت و باکیفیت کم ندارد.